Nie tylko sama wymiana
Współczesna diagnostyka to nie tylko znalezienie uszkodzonego podzespołu w samochodzie. To także mnogość regulacji i adaptacji, bez których zakończenie naprawy sukcesem jest praktycznie niemożliwe.
Na przykładzie sterownika silnika samochodu Opel CORSA 1,3 16v CDTI pokażemy przykładowe czynności, jakie trzeba wykonać za pomocą testera diagnostycznego w przypadku wymiany lub naprawy niektórych podzespołów silnika.
Wyobraźmy sobie przypadek pojazdu użytkowanego głownie w cyklu miejskim, gdzie samoczynna procedura regeneracji filtra nie może zostać przeprowadzona. Spowodowane jest to brakiem możliwości spełnienia odpowiednich warunków do dopalenia zgromadzonej sadzy, w efekcie czego rejestrowany jest błąd w sterowniku silnika, który informuje o nagromadzeniu sadzy w filtrze powyżej wartości granicznej. Podczas wizyty w warsztacie, przy pomocy testera diagnostycznego, mechanik wykonuje próbę wymuszonej regeneracji filtra DPF, jednakże drożność filtra jest na tyle mała, że wymuszona regeneracja nie może zostać zainicjowana ze względu na możliwość uszkodzenia filtra, a nawet całego układu.
W tym przypadku niezbędna jest wymiana lub czyszczenie filtra DPF. Oba rozwiązania mają na celu uzyskanie pełnej drożności/przepływu spalin przez filtr. Po ukończeniu naprawy niezbędne jest jednak wykonanie procedury polegającej na „poinformowaniu” sterownika o wymianie filtra (ilustracja 1) – w przeciwnym wypadku pomimo prawidłowego odczytu z czujnika różnicowego, sterownik nie umożliwi kasowania błędów, a samoczynna regeneracja filtra nadal nie będzie możliwa. Reset po wymianie filtra cząstek stałych, – bo o tej funkcji mowa, cofa wszystkie wartości adaptacyjne dotyczące filtra cząstek stałych – jednocześnie sterownik od początku gromadzi informacje na temat nagromadzenia sadzy.
Sytuacja jak powyżej ma również miejsce w przypadku innych podzespołów silnika – wymiana przepływomierza, czujnika różnicowego, zaworu EGR, i innych (ilustracja 2), wymaga w końcowym etapie naprawy, wykonania specjalnej procedury polegającej na zerowaniu wartości adaptacyjnych w sterowniku, umożliwiając sterownikowi ich prawidłowe dostosowanie dla optymalnej pracy silnika. Procedura ta cofa wartości korekcyjne określane podczas użytkowania poprzedniego elementu, który został wymieniony na nowy. W chwili wymiany filtra cząstek stałych na nowy konieczne jest poinformowanie komputera o fakcie konieczności naliczania na nowo stanu zapełnienia filtra przez obliczanie różnicy ciśnień.