100 lat temu, 4. stycznia 1917 roku, urodził się w Marimont/Lothringen Dr. Georg Schaeffler, który zmarł w 1996 roku. Jego rodzina posiadała tam farmę o powierzchni 500 hektarów, po tym jak osiedlili się w rejonie Saary w 1921 roku po zakończeniu I Wojny Światowej. Po odbyciu służby pracy (Arbeitsdienst) oraz służby wojskowej Georg Schaeffler rozpoczął w 1938 roku studia na wydziale ekonomii w Kolonii. Po wybuchu drugiej wojny światowej w 1940 roku został powołany do wojska. Podczas pobytu w szpitalu polowym w 1944 roku ukończył studia ekonomiczne. Zamiar ukończenia studiów inżynierskich w tym czasie pokrzyżowała wojna oraz kolejne wydarzenia.

Przedsiębiorstwo o skromnych początkach

W 1940 roku Dr. Wilhelm Schaeffler kupił fabrykę pluszu i dywanów w miejscowości Kietrz (niem. Katscher) na terenie ówczesnego Górnego Śląska. Członkowie rodziny, w tym także Dr. Georg Schaeffler, pomogli mu sfinansować to przedsięwzięcie. W czasie wojny przedsiębiorstwo musiało zająć się wytwarzaniem produktów istotnych dla przemysłu wojennego. W 1943 roku rozpoczęto produkcję łożysk igiełkowych. Kiedy na początku 1945 roku na tereny niemieckie wkroczyła armia sowiecka produkcja musiała zostać przeniesiona początkowo do Meerane na terenie Saksonii, a następnie do fabryki porcelany w Schwarzenhammer w Górnej Frankonii. Tutaj produkowano między innymi ręczne wózki drabiniaste, które były potrzebne do transportu i stały się hitem sprzedażowym. W poszukiwaniu terenu z dostępem do linii kolejowej w 1946 roku bracia Schaeffler trafili do Herzogenaurach. Miasto sprzedało im działkę pod warunkiem stworzenia 120 miejsc pracy w ciągu pierwszego roku. Nowa firma Industrie GmbH zatrudniała po roku od rozpoczęcia działalności 193 osoby. Początkowo produkowała artykuły z drewna, takie jak drabiny, hulajnogi, klamry do pasków i guziki. Wkrótce później rozpoczęto produkcję elementów z metalu, takich jak gwintownice i łożyska igiełkowe na potrzeby rynku części zamiennych. Z tego czasu pochodzi także skrót marki INA, czyli „Industrie-Nadellager“, który często był rozwijany przez Dr. Georga Schaefflera jako „Immer neue Aufgaben“ (wciąż coś nowego do zrobienia).

Kreatywny myśliciel o sercu inżyniera

Dr. Georg Schaeffler od dawna pracował nad ulepszeniem tradycyjnego łożyska igiełkowego. W 1949 roku stworzył koszyk do łożyska igiełkowego. Nowe rozwiązanie bardziej zwartą konstrukcję, było lżejsze, bardziej niezawodne i umożliwiało większe prędkości obrotowe w porównaniu do dotychczas stosowanego łożyska igiełkowego. Wraz z wynalezieniem koszyka do łożysk igiełkowych nastąpił szybki rozkwit przedsiębiorstwa. Schaeffler rozpoczął produkcję seryjną w szczególności dla niemieckiego przemysłu motoryzacyjnego. Od roku 1953 w każdym nowym samochodzie produkowanym w Republice Federalnej Niemiec montowane było łożysko produkowane przez Schaeffler.

Po tym przełomowym wynalazku było jeszcze wiele kolejnych – głównie elementy silnika takie jak popychacze, łożyska igiełkowe, czy łożyska walcowe. W czasie swojej pracy Dr. Georg Schaeffler opatentował 70 wynalazków. Ostatni zarejestrowany przez niego patent (lipiec 1996) roku nosił nazwę „Popychacz zaworowy w kształcie szklanki“.

Oprócz ciągłego ulepszania produktów oraz opracowywania nowych Dr. Georg Schaeffler przykładał dużą wagę do rozwoju technologii i optymalizacji procesów produkcji. Podczas regularnych wizyt w fabryce w czasie rozmów z pracownikami troszczył się o polepszenie procesu produkcji.

Człowiek z poczuciem odpowiedzialności

Intensywna praca we własnym przedsiębiorstwie oraz problemy współpracowników nadawały rytm jego życiu. Dla swoich pracowników Dr. Georg Schaeffler był nie tylko doskonałym przykładem poświęcenia się pracy, ale także osobą bardzo charyzmatyczną z umiejętnością motywowania innych. Bardzo ważne było dla niego zadowolenie pracowników, co wyrażały liczne świadczenia socjalne, imprezy wewnętrzne, wspólne wycieczki, a także otwarcie zakładowego przedszkola, czy też budowa mieszkań. Do 1966 roku tylko w Herzogenaurach oddanych zostało 739 mieszkań. Ponadto Dr. Georg Schaeffler aktywnie działał w sprawach społecznych, na polu kultury oraz biznesu.

Za swoje wybitne i godne pochwały działania Dr. Georg Schaeffler został wielokrotnie uhonorowany. Otrzymał między innymi Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Große Verdienstkreuz der Bundesrepublik Deutschland), bawarski medal (Staatsmedaille) za zasługi w rozwoju gospodarki, Bawarski Order Zasługi (Bayerischer Verdienstorden) oraz honorowe obywatelstwo miasta Herzogenaurach.

W 1963 roku Dr. Georg Schaeffler poślubił Marię-Elisabeth Kurssa, która była studentką medycyny w Wiedniu. Małżeństwo miało dwóch synów Georga Friedricha Wilhelma i Christiana Johannesa, który zginął w wypadku przed Świętami Bożego Narodzenia w 1975 roku. Dr. Schaeffler zmarł 2. sierpnia 1996 roku w wieku 79 lat. Żonie i synowi pozostawił przedsiębiorstwo z ponad 20.000 pracowników.

Kontynuacja dzieła życia

Maria-Elisabeth Schaeffler-Thumann razem z synem Georgiem F. W. Schaefflerem oraz zarządem z powodzeniem kierują przedsiębiorstwem po śmierci Dr. Georga Schaefflera. „Konkurencyjność Niemiec zaczęła znacząco maleć w latach 90tych. Pojawiły się obawy, że zbliża się nieuchronny koniec Niemiec jako lokalizacji produkcji przemysłowej. Właśnie w trakcie tego trudnego okresu zmarł założyciel przedsiębiorstwa Georg Schaeffler“ -opisuje ówczesną sytuację Maria-Elisabeth Schaeffler-Thumann. „Przyrzekłam mojemu mężowi, że poprowadzę firmę ku przyszłości, co było jego wielkim życzeniem. Nie było to jednak łatwe zadanie. Wielokrotnie doradzano nam sprzedaż firmy, ale nigdy ani ja ani mój syn nie braliśmy takiej ewentualności pod uwagę. Byłam zdeterminowana kontynuować dzieło życia Georga Schaefflera oraz chciałam wykorzystać możliwości rozwoju, które pojawiły się w rezultacie globalnych, dynamicznych zmian.“

Teraźniejszość i przyszłość: Mobilność jutra

Obecnie Grupa Schaeffler to międzynarodowy dostawca dla rynku motoryzacyjnego i przemysłowego zatrudniający 85.000 pracowników na całym świecie. Dzięki 170 lokalizacjom w ponad 50 krajach na całym świecie, dysponuje rozbudowaną siecią 75 zakładów produkcyjnych, 17 centrów badań i rozwoju oraz punktów dystrybucji. Strategia „Mobilność jutra” stanowi wyznacznik dla zapewnienia zrównoważonego i dochodowego wzrostu. Podstawą tej strategii jest cel Grupy Schaeffler aby, jako lider technologii, innowacji oraz gwarant najlepszej jakości, brać udział w aktywnym kształtowaniu mobilności jutra.

Źródło: Informacja prasowa Schaeffler