• Silniki dwusuwowe dziś zostały praktycznie domeną malutkich jednośladów oraz – co ciekawe – największych silników Diesla stosowanych w kolejnictwie, czy okrętach.
• Cechą szczególną silników dwusuwowych był rodzaj wymiany ładunku w cylindrze, czyli tzw. sposób przepłukiwania.
• Stosowanie turbosprężarki i doładowania mechanicznego okazało się jedną z podstaw konstrukcyjnych nowego silnika dwusuwowego zaprezentowanego przez koncern Renault.

Silniki dwusuwowe są potocznie znane ze skuterów, ale w samochodach nie zagościły one na dobre. Początkowo stosowano je w tanich konstrukcjach małolitrażowych, takich jak Trabant, Syrena, Wartburg i wczesne modele Saaba. Dzisiaj dwusuwy zostały praktycznie domeną malutkich jednośladów oraz – co ciekawe – największych silników Diesla. Wyjątkiem od tej reguły jest niewielka produkcja małych dwusuwowych silników Diesla w Indiach.

Rozwiązanie niemieckie

Przestrzeń między małymi silnikami dwusuwowymi w skuterach czy piłach łańcuchowych a wielkimi – okrętowymi czy kolejowymi – silnikami dwusuwowymi diesla została całkowicie zawładnięta przez silniki czterosuwowe. Ich dominacja zaczęła się w chwili osiągania przez nie dużych mocy jednostkowych zarezerwowanych niegdyś tylko dla silników dwusuwowych.
Dokładnie 40 lat temu Ralph Sarich skonstruował system wtrysku paliwa do silników dwusuwowych zwany „Orbital”. Z tamtego czasu pochodzi także wiele prac badawczych na temat silników dwusuwowych. Wynikało z nich jednoznacznie, że silniki te muszą być sterowane stałymi czasami rozrządu, a przy niskich prędkościach obrotowych i niskim obciążeniu straty powietrza są nadal bardzo wysokie. Na stanowisku testowym straty wynosiły ponad 35%.
Było tak do czasu zastosowania bezpośredniego wtrysku benzyny, który umożliwił stworzenie na tyle „czystego” silnika dwusuwowego, że patent ten został wykupiony przez firmę OMC (późniejszego Bombardiera). Rozwiązanie okazało się na tyle atrakcyjne, że pozwalało na oszczędność ponad 30% paliwa, a spaliny były tak czyste, że dwusuwowe silniki zaburtowe z tym zasilaniem otrzymały certyfikat pozwalający na ich użytkowanie na Jeziorze Bodeńskim.

Francuski silnik dwusuwowy diesla

Cechą szczególną silników dwusuwowych był rodzaj wymiany ładunku w cylindrze, czyli tzw. sposób przepłukiwania. Wymiana ładunku polega na wypchnięciu spalin przez mieszankę zasysaną z gaźnika lub powietrze z kanału dolotowego (przy układzie z wtryskiem paliwa). Od sposobu przepływu powietrza wewnątrz cylindra zależy ilość spalin, która pozostanie w nim podczas kolejnego suwu oraz ilość świeżego powietrza, która zostanie zmarnowana, czyli przepchnięta do wydechu. W celu usprawnienia przepłukiwania stosuje się różne konfiguracje kanałów w cylindrze oraz doładowanie, które zapewnia gwałtowne i sprawne przewietrzanie cylindra.

Stosowanie turbosprężarki i doładowania mechanicznego okazało się jedną z podstaw konstrukcyjnych nowego silnika dwusuwowego zaprezentowanego przez koncern Renault. Z pojemności skokowej 730 cm3 silnik ten osiąga 35 lub 50 kW. Silnik ma 2 cylindry, jest krótki i waży 40 kilogramów, a zasilany jest olejem napędowym z układu common-rail. Według producenta silnik ten zapewnia kulturę pracy odpowiadającą czterocylindrowemu silnikowi czterosuwowemu. Porównanie to jest jak najbardziej słuszne, ponieważ w silniku Renault na 1 obrót wału korbowego przypada tyle samo zapłonów mieszanki, co w czterocylindrowym i czterosuwowym silniku. Reanult planuje wykorzystać ten silniczek w małych samochodach dostawczych poruszających się po centrach miast. Dokładnie tak samo, jak kiedyś wykorzystywano małe benzynowe silniki dwusuwowe.

Opracowano na podstawie informacji z czasopisma „Automobil Industrie”