W rozpatrywanym przypadku negatywnym objawem jest odczuwalny podczas jazdy spadek mocy silnika. Pomimo obniżonych osiągów sterownik nie zarejestrował żadnych błędów. W celu weryfikacji usterki poddano analizie następujące parametry pracy silnika:

• ciśnienie doładowania – mbar,
• masa zassanego powietrza – g/s,
• częstotliwość sygnału z przepływomierza – HZ,
• ciśnienie różnicowe DPF – mbar,
• obroty silnika – obr.

© TEXA

Ilustracja 1. Wartości podczas pracy na biegu jałowym – silnik rozgrzany.

Analiza zarejestrowanych wartości (ilustracja 2): – osiągnięte ciśnienie bezwzględne kolektora ssącego – 2433 mbar, przepływ masy powietrza – 41,2 g/s, co odpowiadało około 6,2 kHz, maksymalne ciśnienie różnicowe – 123 mbar.

© TEXA

Ilustracja 2. Zapisane maksymalne wartości podczas testu drogowego – przed wymianą przepływomierza.

Porównania wartości sprzed usterki do obecnego stanu wykazało znacznie zaniżoną wartość przepływu masy powietrza. Zaznaczyć należy, że ów spadek ma bezpośredni wpływ na dawkę paliwa – w przypadku tego silnika wartość masy powietrza przy maksymalnym obciążeniu powinna oscylować w granicach 85 g/s.

Przepływomierz powietrza w silnikach Diesla pełni dwie główne role – występuje jako „czujnik kontrolny” działania recyrkulacji spalin oraz ogranicza dawkę wtrysku podczas pełnego obciążania, zapobiegając dymieniu. W skrócie – spalenie nadmiernej ilości paliwa przy niedostatecznej ilości tlenu powodowałoby dymienie, a co się z tym wiąże – niekorzystne warunki spalania. Dlatego przy zmierzonej niskiej masie powietrza sterownik ogranicza maksymalną dawkę, co skutkuje spadkiem momentu i mocy silnika. (Przed wymianą przepływomierza dla pewności można wymienić filtr powietrza, który mógłby utrudniać przepływ powietrza, jednakże w tym przypadku filtr był w pełni drożny).

Po wymianie przepływomierza osiągi silnika powróciły do stanu sprzed usterki. Wykonano jazdę testową i ponownie zarejestrowano maksymalne wartości (ilustracja 3).

© TEXA

Ilustracja 3. Zapisane maksymalne wartości – po wymianie przepływomierza.

Co robić, jeżeli nie dysponujemy zapisanymi danymi sprzed wystąpienia usterki? Jak w takiej sytuacji zweryfikować poprawność działania przepływomierza?

Jeżeli jesteśmy pewni poprawności działania pozostałych podzespołów, turbiny, EGR itd., a jedynym podejrzanym jest przepływomierz – możemy dokonać pomiaru sygnału. Możliwe są dwa przypadki.

1. Sygnał z przepływomierza przekazywany jest do sterownika w postaci napięciowej.
2. Sygnał z przepływomierza przekazywany jest do sterownika w postaci modulowanej częstotliwości.

W pierwszym przypadku możemy posłużyć się zwykłym multimetrem – mierząc sygnał z przepływomierza – odnosząc się do danych nominalnych. Przy danych obrotach silnika wartość napięcia powinna odpowiadać wartości nominalnej. Przykładowo przy 800 obr./min wartość powinna wynosić 2,0–2,2 V, przy 2000 obr./min = 3,0–3,2 V, przy 3000 obr./min = 3,6–3,8 V itp. Należy pamiętać, że wartości nominalne przepływomierzy mogą się różnić, nie należy przyjmować jednej tabeli odniesienia.

W drugim przypadku sygnał z przepływomierza to sygnał modulowany, do pomiaru którego niezbędny jest pomiar oscyloskopowy. W niektórych przypadkach wartość częstotliwości jesteśmy w stanie odczytać w parametrach podczas diagnostyki (ilustracja 1, 2) – również niezbędne jest odniesienie się do wartości nominalnych – przykładowo 780 obr./min = około 3 kHz, 2000 obr./min = ok. 4,2 kHz, 3000 obr./min = ok. 6,3 kHz, 3500 obr./min = 6,6 kHz.

Jeżeli nie mamy dostępu do wartości nominalnych danego przepływomierza, możemy porównać parametry z innego pojazdu z tym samym silnikiem i oprzyrządowaniem.