Wraz z pojawieniem się na początku lat 90. XX w. turbosprężarek ze zmienną, regulowaną geometrią łopatek kierownicy spalin (VNT – Variable Nozzle Turbine) – które mają za zadanie m.in. zminimalizowanie występowania tzw. turbodziury – zaczęto zastanawiać się, co zrobić, aby regulacja przebiegała szybciej i efektywniej.