Zanim samochód czy wybrany element zostaną polakierowane, konieczne jest uprzednie przygotowanie powierzchni. Często dany element musi być dodatkowo najpierw naprawiony. W tym przypadku ważne jest, by powierzchnia przylegająca do lakierowanego obszaru także została dokładnie oczyszczona, aby zapewnić gładkie przejście między nowym a starym lakierem.

Pierwszy etap to oczyszczanie, do którego należy użyć rozpuszczalnika do silikonów oraz smoły. Trzeba wziąć pod uwagę, że rozpuszczalnik musi całkowicie odparować z powierzchni. Warto pamiętać, aby powierzchni czyszczonej nie dotykać palcami, co pozwoli uniknąć jej zatłuszczenia. Bezpośrednio przed lakierowaniem konieczne jest dokładne odmuchanie powierzchni sprężonym powietrzem oraz przetarcie jej ściereczką wiążącą kurz i pył. Należy także zwrócić uwagę, czy pory, kąty, brzegi oraz zagłębienia są dokładnie osuszone. Kurz i zatłuszczona powierzchnia to bowiem najwięksi wrogowie lakiernika. Lakiery wierzchnie nanoszone na uprzednio nałożone podkłady muszą się charakteryzować odpornością na warunki atmosferyczne, promieniowanie UV (ultrafioletowe), erozję i wilgoć. Ponadto chronią one spodnie warstwy lakierów przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Lakierowanie jednowarstwowe

W lakierowaniu jednowarstwowym (uniwersalnym) korzysta się z lakierów. które zawierają duże ilości pigmentów, aby dobrze kryły powierzchnię, a po wyschnięciu były dostatecznie błyszczące. Lakier taki musi wykazywać się twardością, połyskiem oraz odpornością mechaniczną. Ten typ lakierowania nie jest jednak zbyt często stosowany. Wybierany jest właściwie tylko podczas lakierowania renowacyjnego oraz przy lakierowaniu nowych elementów. Po nałożeniu pierwszej warstwy lakieru i jej odparowaniu nakładana jest druga warstwa. Wtedy wystarczy już krótkie odparowanie, po czym element lakierowany może być umieszczony w piecu lub pod promiennikiem. W temperaturze 60°C wystarczy 30 min suszenia, aby lakierowana powierzchnia była gotowa do montażu, chociaż nie jest ona jeszcze w pełni utwardzona.

Lakierowanie dwuwarstwowe

W tej technice lakiernik jako pierwszą warstwę nanosi pigmentowy, matowy lakier bazowy, który określa kolor oraz ewentualnie efekt (metalik). Lakier bazowy jest elementem całego systemu i nie może funkcjonować jako niezależny lakier. Po pierwszym lakierowaniu i krótkim odparowaniu lakieru konieczne jest naniesienie drugiej warstwy składającej się z dwukomponentowego lakieru bezbarwnego. Lakier bazowy jest przygotowywany przez lakiernika zgodnie z zaleceniami producenta systemu - najczęściej jest nakładany w dwóch warstwach. Powierzchnia po lakierowaniu musi być przy tym wolna od „chmurek” i zapylenia. Zarówno po pierwszym, jak i drugim natrysku powierzchnia musi wyschnąć do takiego stopnia, aby była całkowicie matowa. Dopiero wtedy można nanosić warstwę lakieru bezbarwnego – także dwukrotnie.

Suszenie odbywa się analogicznie jak w lakierowaniu uniwersalnym. System lakierowania dwuwarstwowego powstał m.in. po to, aby uzyskać efekt metaliczny oraz zwiększyć odporność lakieru na uszkodzenia mechaniczne. Dwukomponentowy lakier bezbarwny jest bardzo twardy i doskonale chroni pozostałe warstwy lakieru. Także po wyschnięciu zapewnia wysoki połysk. Wtrącenia kurzu występujące na lakierze bezbarwnym można po wyschnięciu zapolerować. Do lakierowania dwuwarstwowego stosuje się także paletę barw stosowaną w lakierach uniwersalnych, co pozwala w trakcie naprawy uzyskać lepszy efekt. Także sam odcień lakieru jest dokładniejszy niż w przypadku stosowania lakierów mieszanych.

Wadą systemu dwuwarstwowego w przypadku stosowania go do naprawy elementu lakierowanego jednowarstwowo jest to, że później należy nanieść lakier bezbarwny na całą powierzchnię lakierowanego elementu, co zwiększa nakład pracy i użycie materiałów lakierniczych. Przykład: naprawa drzwi uszkodzonych w środkowym obszarze Po usunięciu wgniecenia konieczna jest odbudowa lakieru na oszlifowanej blasze. Ma to miejsce z wykorzystaniem szpachlówki wypełniającej i wypełniacza. Szpachlówkę należy szlifować papierem ściernym o gradacji P800–P1000. Następnie nanoszony jest lakier bazowy w dwóch lub trzech przebiegach. Lakier nanoszony jest na miejsce naprawiane i cieniowany. Po osuszeniu na całą powierzchnię nanosi się lakier bezbarwny dwukomponentowy. W przypadku naprawy jedno- i trójwarstwowej przebieg jest podobny.

Lakierowanie trójwarstwowe

Ten typ lakierowania stosowany jest w celu uzyskania efektu perłowego. Do tego używa się pigmentowego wypełniacza lub lakieru wstępnego, który nanosi się na całą lakierowaną powierzchnię. Następnie nanoszony jest słabo kryjący lakier efektowy (perłowy), a dopiero potem warstwa lakieru bezbarwnego. Efekt perłowy sprawia, że lakier zmienia odcień w zależności od kąta padania światła oraz obserwacji powierzchni.