Jest wiele rodzajów opon prawie na każde warunki, których specyfikacja dobierana jest pod każdy tor z osobna. Generalnie można wyróżnić następujące rodzaje opon: Opony na suchą nawierzchnię - rozróżniamy dwa rodzaje tych opon: miękkie i twarde. Są one wyposażone w cztery podłużne rowki, przebiegające dookoła opony o głębokości co najmniej 2,5 milimetra i szerokości 14 milimetrów, które muszą być oddalone od siebie o 50 milimetrów (plus/minus 1 milimetr). Na tych oponach możliwe jest rozpędzenie bolidu F1 do znacznie większych prędkości niż na oponach przeznaczonych na mokrą nawierzchnię, gdyż inna kompozycja i skład tych mieszanek znacznie lepiej trzymają auto w ryzach. Kierowca ma do dyspozycji siedem kompletów tych opon na weekend. Opony miękkie umożliwiają znacznie lepsze osiągi czasowe, lecz zużywają się szybciej aniżeli twarde. Ta właściwość decyduje o strategii danego zespołu na kwalifikacje oraz na sam wyścig. Opona deszczowa - jest wyposażona w bieżniki o głębokości co najmniej 5 milimetrów. Powierzchnia styku takiej opony z nawierzchnią wynosi 240 cm2 na przedzie oraz 375 cm2 na tyle. Stosunek powierzchni rowków na przednich oponach wynosi 25%, natomiast na tylnych 24%. Podczas jazdy bolidu F1 z prędkością 160 km/h opona stosowana na mokrą nawierzchnię o szerokości 270 mm odprowadza około 36 litrów wody na sekundę, a nawet więcej. Każdy kierowca ma do dyspozycji trzy komplety tych opon na weekend, a od momentu rozpoczęcia kwalifikacji ich użycie jest możliwe tylko wtedy, gdy sędziowie ogłoszą mokry wyścig. Jeśli kierowca nie zmieniłby opony na specjalnie dostosowaną do deszczu, jest niemal pewne, że wypadnie z toru z powodu poślizgu na zakręcie, a nawet na prostej. Opona intermediate - jest to ogumienie przejściowe przeznaczone na mokrą nawierzchnię - przesychającą, lecz nie na jazdę w deszczu. Przednie opony mają szerokość 305-355, a tylne 365-380 milimetrów. Głębokość bieżnika nie może być mniejsza niż 2,5 milimetra, a wielkość styku z nawierzchnią tych opon wynosi 280 cm2 na przedzie i 440 cm2 na tyle. Kierowca może zużyć cztery komplety tych opon w ciągu weekendu. Opona slick - są to opony pozbawione jakichkolwiek bieżników, mają więc większy styk z nawierzchnią, a co za tym idzie - zapewniają lepszą przyczepność aniżeli opony rowkowane - tym bardziej te na mokrą nawierzchnię. Takie opony bardzo dobrze spisywały się na suchej nawierzchni, lecz po opadach deszczu ich przyczepność malała niemal do zera. Kierowcom trudno było dojechać na nich nawet do boksu, gdyż dochodziło do aquaplaningu, czyli utraty kontaktu opony z nawierzchnią. Były one stosowane do sezonu 1998 włącznie, obecnie jednak w Formule 1 nie ma tych opon. Planuje się ich ponowne wprowadzenie w sezonie
2009.

źródło: www.f1onfi re.com