Historia reflektorów Forda
FordJednym z ciekawszych aspektów rozwoju motoryzacji są innowacje w oświetleniu samochodowym. Ford dostrzegł potrzebę montowania reflektorów już w 1909 roku. Od tamtej pory inżynierowie marki wprowadzili wiele rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo kierowcy i innych uczestników ruchu drogowego.
Przez wiele dziesięcioleci poprzedzających powstanie samochodu, ludzie poruszający się powozami konnymi używali głównie lamp zasilanych mieszanką oleju i acetylenu. Nie było to najtańsze rozwiązanie. Stąd w 1898 r. wieku zaprezentowano pierwszy elektryczny reflektor – niestety również drogi w eksploatacji.
Podobnie jak w przypadku transportu konnego, ówczesne samochody miały ograniczone możliwości w korzystaniu ze źródeł światła. W przypadku Forda standardem w modelu T stały się reflektory gazowe, później – w 1915 r. – zastosowano reflektory elektryczne.
W 1923 r. zastosowano w reflektorach Forda dwa żarniki – tak powstało oświetlenie dwufunkcyjne oferujące światła drogowe i światła mijania. Zmiana świateł odbywała się przez mechanizm uruchamiany nożnie.
Innowacje technologiczne i rozwój motoryzacji ujawniły kolejne wymagania, które musiało w przyszłości spełnić oświetlenie w samochodach. Inżynierowie Forda zdawali sobie sprawę, że nie wystarczy sprawić, żeby światła były jasne i łatwe w obsłudze. Reflektory musiały świecić w odpowiednim kierunku i docierać do określonych obszarów. Co więcej, światło nie mogło oślepiać innych użytkowników dróg – na przykład tych nadjeżdżających z przeciwka.
Reflektor z elektrycznym ściemniaczem
W latach 50. nastąpił w Stanach Zjednoczonych znaczący wzrost liczby samochodów. Pojawiły się również kolejne wyzwania związane z oświetleniem w samochodach. W 1955 r. pojawiły się w autach reflektory zespolone, które zwiększyły odległość oświetlania jezdni przed pojazdem.
Wraz z reflektorami zespolonymi Ford wprowadził do swoich modelu elektryczny ściemniacz z regulacją czułości. Ten innowacyjny mechanizm dostosowywał się do zmieniających warunków, a jego działanie było bardzo podobne do obecnie stosowanych świateł automatycznych – światła automatycznie przełączały się na dolny żarnik, gdy z przeciwka nadjeżdżał inny samochód.
W 1965 r. na rynku pojawił się Ford Thunderbird. Samochód został wyposażony w modne dzisiaj sekwencyjne kierunkowskazy. To rozwiązanie było stosowane również w innych modelach Forda. W 1969 r. w modelu Thunderbird zastosowano umieszczone na słupkach C światła hamowania – dzięki temu jeszcze bardziej zwiększono bezpieczeństwo.
W kolejnych latach inżynierowie Forda nie zarzucili prac nad rozwojem oświetlenia. W 1978 r. zaoferowano kierowcom nowy system halogenowych reflektorów zespolonych, które emitowały znacznie bielsze światło niż klasyczne lampy wolframowe.
Reflektor z plastikową soczewką
Na początku lat 80. Ford stał się pierwszym producentem samochodów, który zastosował reflektory wykonane niemal z całości z tworzywa sztucznego. Plastikowe soczewki okazały się znacznie mocniejsze w testach zderzeniowych. Za to rozwiązanie marka otrzymała nagrodę od General Electric Company – Plastics Design Award 1980.
MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE
15 lat później konstruktorzy Forda zaprezentowali pierwsze na świecie reflektory z technologią doświetlania zakrętów. Funkcja ta aktywowała się wraz z kierunkowskazami.
Era świateł LED
W marcu 2014 r. ogłoszono, że nowy model F-150 będzie pierwszą lekką ciężarówką oferującą mocniejsze, jaśniejsze i bardziej wydajne reflektory LED. Te pierwsze w segmencie reflektory LED mają działać pięć razy dłużej niż tradycyjne żarówki i zużywać o 63% mniej energii.
LED stał się najszybciej rozwijającym się segmentem technologii oświetleniowej, a zastosowanie reflektorów LED stało się bardziej powszechne w przemyśle motoryzacyjnym. Oświetlenie zewnętrzne pojazdów przeszło długą drogę od oryginalnych lamp gazowych z początku XX wieku do zaawansowanej technologii oświetlenia adaptacyjnego w dzisiejszych czasach.
W obecnie oferowanych modelach Forda – np. w modelu Kuga i Mach-E – można znaleźć na liście wyposażenia reflektory adaptacyjne LED. Dostosowują one wiązkę światła, aby jak najlepiej dopasować się do układu drogi. Przy większych prędkościach, np. na autostradzie reflektory są podnoszone zapewniając widoczność na większej odległości. Podczas jazdy po mieście, gdzie prędkość jest mniejsza, a oświetlenie uliczne intensywniejsze, wiązka światła zapewnia oświetlenie drogi bezpośrednio przed samochodem.
Nowoczesne systemy bezpieczeństwa oferuję również możliwość dynamicznego doświetlania zakrętów, co pozwala szybciej dostrzec słabo widoczne obiekty podczas pokonywania łuku na drodze, a funkcja Auto High Beam – dostępna między innymi w modelu Transit Custom czy Pumie – samoczynnie zmienia światła drogowe na mijania i odwrotnie w zależności od natężenia ruchu na drodze. Pozwala to uniknąć przypadkowego oślepienia innych kierowców.
Od początku rozwoju motoryzacji światła drogowe odgrywają kluczową rolą w zapewnieniu bezpieczeństwa na drogach. Ich odpowiednie użytkowanie jest niezwykłe ważne i niezależnie od tego, jak bardzo rozwój technologii świateł samochodowych pójdzie do przodu, warto pamiętać o podstawowych zasadach ich użytkowania.
Źródło: Ford
