Kombinezon z certyfikatem

Zagrożeń podczas pracy w warsztacie samochodowym nie brakuje, dlatego też nie należy zapominać o odpowiedniej odzieży ochronnej, która ma zabezpieczać przed szkodliwym wpływem szkodliwych substancji, par, gazów czy ciał stałych.
Odzież ochronna (inaczej: środki ochrony indywidualnej) ma zabezpieczać przed działaniem szkodliwych substancji, z którymi pracownicy warsztatów naprawczych czy też lakierniczych stykają się każdego dnia. Jej dostarczenie pracownikowi – i to nieodpłatne – jest obowiązkiem pracodawcy i wynika z przepisów. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez odpowiedniej odzieży i obuwia ochronnego, jeśli na danym stanowisku są wymagane. Warto też dodać, że wspomniana odzież musi spełniać wymagania określone w tzw. Polskich Normach. Nie ma jednak jednej, określonej normy w zakresie środków ochrony indywidualnej. Szczegółowych przepisów w zakresie roboczych kurtek, kombinezonów, rękawic, ochraniaczy czy też butów należy szukać w różnych dokumentach.
Ze względu na rodzaj zagrożenia odzież można podzielić na:
- chroniącą przed czynnikami chemicznymi,
- chroniącą przed czynnikami biologicznymi,
- chroniącą przed czynnikami mechanicznymi,
- chroniącą przed czynnikami termicznymi,
- chroniącą przed promieniowaniem elektromagnetycznym i porażeniem prądem,
- chroniącą przed czynnikami atmosferycznymi i wodą,
- przeznaczoną do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem,
- chroniąca przed porażeniem prądem.
Innym kryterium podziału jest zakres ochrony:
- odzież chroniąca tułów (płaszcze, peleryny, kurtki, kombinezony, fartuchy, bluzy, spodnie, kamizelki),
- ochraniacze części tułowia (ochraniacze barku, klatki piersiowej, brzucha, przedramienia),
- nakrycia głowy (kaptury, kapelusze, czapki, berety).
Ochrona przed czynnikami chemicznymi
Do grupy odzieży chroniącej przed czynnikami chemicznymi należy odzież zapewniająca ochronę przed niebezpiecznymi substancjami chemicznymi w formie gazów, par, cieczy i pyłów. Wyróżnia się tutaj 6 typów odzieży:
- typ 1 i 2 - odzież chroniąca przed substancjami chemicznymi w postaci gazów, par, cieczy i drobnych cząstek (PN EN 943-1 oraz PN EN 943-2),
- typ 3 - odzież chroniąca przed działaniem strumienia cieczy (PN-EN 14605),
- typ 4 - odzież chroniąca przed działaniem rozpylonej cieczy (PN-EN 14605),
- typ 5 - odzież chroniąca przed pyłami (PN-EN ISO 13982-1),
- typ 6 - odzież chroniąca przed opryskaniem cieczą (PN-EN ISO 13034).
Znajduje się tu odzież chroniąca przed kwasami i zasadami nieorganicznymi (kwas solny, kwas siarkowy, kwas azotowy, zasada sodowa, zasada potasowa), kwasami organicznymi (kwas mlekowy, kwas octowy, kwas mrówkowy), olejami (oleje roślinne, oleje zwierzęce, oleje mineralne), środkami ochrony roślin, farbami i lakierami, rozpuszczalnikami organicznymi (np. benzen, aceton, toluen).
Ochrona przed czynnikami mechanicznymi
W przypadku czynników mechanicznych odzież ochronna ma zabezpieczać przed przecięciem, przekłuciem, otarciem lub wciągnięciem w wirujące elementy maszyn. Dobór materiałów lub układów materiałów stosowanych do produkcji odzieży zależy od zagrażających czynników oraz ich intensywności.
Więcej w wydaniu 7-8/2014 „autoEXPERTA”